ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΣΚΑΚΙ !!!

Οι γυναίκες άρχισαν να παίζουν επαγγελματικά πολύ αργότερα από τους άνδρες. Σήμερα ο αριθμός των επαγγελματιών σκακιστριών αυξάνεται, αλλά το ποσοστό εξακολουθεί να είναι ασύγκριτα μικρότερο. Υπάρχουν πολύ λίγες γυναίκες στο σκάκι, έτσι έχουν πενιχρές πιθανότητες να εισέλθουν στη σκακιστική ελίτ.
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι ότι, προκειμένου να γίνει κάποιος κορυφαίος σκακιστής/τρια πρέπει να μελετήσει το σκάκι με επιμέλεια από την πρώιμη παιδική ηλικία. Οι γονείς (οι οποίοι έχουν μεγάλη επίδραση στην επιλογή των χόμπι των παιδιών τους) θεωρούν συχνά το σκάκι ως ένα περίεργο παιχνίδι για ένα κορίτσι.
Ακόμα σπουδαιότερος είναι ο ψυχολογικός παράγοντας. Το στερεότυπο που υπάρχει ότι οι γυναίκες δεν μπορούν να ανταγωνιστούν επάξια τους άνδρες. Και το χειρότερο είναι ότι αυτό δηλητηριάζει την παιδική ηλικία πολλών κοριτσιών. «Διδάσκονται» πως ποτέ δεν θα φτάσουν το επίπεδο των ανδρών σκακιστών, ότι κάτι τέτοιο είναι εξωπραγματικό. Η πρώτη γυναίκα που κατέρριψε στην πράξη αυτό το μύθο ήταν η Ουγγαρέζα Τζούντιτ Πόλγκαρ, η ισχυρότερη σκακίστρια όλων των εποχών.
Η Τζούντιτ και οι δυο μεγαλύτερες αδελφές της, η Σούζαν και η Σοφία, αποτέλεσαν -εκ των πραγμάτων- μέρος ενός εκπαιδευτικού πειράματος. Ο πατέρας τους, ο Λάσλο Πόλγκαρ, θέλησε να αποδείξει ότι οι άνθρωποι μπορούν να καταφέρουν άθλους αν εκπαιδευτούν σε ένα ειδικό θέμα από πολύ νεαρή ηλικία. «Μεγαλοφυίες γίνονται, δεν έχουν γεννηθεί» ισχυρίζεται. Οι τρεις αδελφές δεν πήγαν ποτέ σε σχολείο, η εκπαίδευσή τους (με έμφαση στο σκάκι) έγινε κατ' οίκον. Ωστόσο, δεν διδάχθηκαν το σκάκι αποκλείοντας τη γενική παιδεία, όπως συνέβη με τον Γκάτα Κάμσκι. Κάθε ένα από τα κορίτσια έχει διπλώματα και μιλά τέσσερις με οκτώ γλώσσες. Ο πατέρας δίδαξε επίσης στις τρεις κόρες του τη διεθνή γλώσσα Εσπεράντο.
Το σκάκι διαχωρίζεται πολλές φορές σε ανδρικό και γυναικείο. Η κατηγοριοποίηση είναι σχετική, μιας και οι γυναίκες έχουν δικαίωμα να μετέχουν στα «γενικά» τουρνουά, ενώ οι άνδρες αποκλείονται εκ των πραγμάτων από τα γυναικεία.
Το σκάκι είναι ένα πνευματικό άθλημα (ή πνευματικό παιχνίδι, αυτή είναι μια άλλη συζήτηση) και η φυσική δύναμη δεν έχει σημασία. Η αντοχή επίσης δεν παίζει μεγάλο ρόλο, άλλωστε οι γυναίκες είναι συνήθως ανθεκτικότερες από τους άνδρες. Μερικοί ισχυρίζονται ότι είναι το επίπεδο της τεστοστερόνης που επηρεάζει την ανταγωνιστικότητα -οι άνδρες εδώ ίσως να υπερέχουν λίγο από τις γυναίκες. Ωστόσο, αν κοιτάξουμε τον αριθμό των λεγόμενων «ισοπαλιών σαλονιού», θα παρατηρήσουμε πως αυτές, ποσοστιαία, είναι πολύ πιο συχνές στα ανδρικά τουρνουά. Οι γυναίκες μάλλον είναι μαχητικότερες.