Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Ιταλική Παρτίδα

Η Ιταλική Παρτίδα είναι σκακιστικό άνοιγμα της κατηγορίας ανοιχτών ανοιγμάτων με βασικές κινήσεις, τις (σε αλγεβρική σκακιστική γραφή):
1. ε4 ε5
2. Ιζ3 Ιγ6
3. Αγ4 Αγ5
Η παρτίδα αυτή είναι πολύ παλαιό σκακιστικό άνοιγμα με αναφορά της ακόμα και στα ιταλικά χειρόγραφα του 15ου αιώνα. Αργότερα, τον 18ο αιώνα γνώρισε μεγάλες δόξες όμως στη συνέχεια απώλεσε την προτίμηση των μεγάλων παικτών που δεν τη χρησιμοποιούσαν με την ίδια συχνότητα στις παρτίδες τους. Στη σημερινή εποχή εμφανίζεται σπανιότατα στα διάφορα τουρνουά.
Στην Ιταλική Παρτίδα ο λευκός με την κίνηση Αγ4 σκοπεύει σε ολότελα διαφορετικά οφέλη από εκείνα της Ισπανικής Παρτίδας. Ενώ στην Ισπανική Παρτίδα, με την κίνηση Αβ5 ο λευκός αρχίζει τη διαμάχη για την κατοχή και έλεγχο του κέντρου, στην Ιταλική Παρτίδα σκοπεύει άμεσα κατά του τετραγώνου ζ7, το οποίο τετράγωνο αποτελεί ένα από τα πιο ευάλωτα σημεία στην αμυντική διάταξη κάθε παίχτη καθώς ο μόνος που μπορεί να το υπερασπιστεί στην αρχή του παιχνιδιού είναι ο ίδιος ο βασιλιάς. Με την κίνηση Αγ4 ο λευκός ελέγχει επίσης και το τετράγωνο δ5 στο κέντρο της σκακιέρας, προσθέτοντας ένα όπλο στη φαρέτρα του στην κρίσιμη μάχη κάθε σκακιστή για την κατοχή του κέντρου.
Η αδυναμία της Ιταλικής Παρτίδας έγκειται στο γεγονός ότι η κίνηση Αγ4 ελέγχει μεν το τετράγωνο δ5, όχι όμως αποτελεσματικά. Ο μαύρος, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, με την κίνηση του την κατάλληλη στιγμή δ7-δ5, επιτυγχάνει τη διάσπαση του λευκού κέντρου (με ταυτόχρονη απειλή κατά του αξιωματικού στο γ4 και του πιονιού στο ε4).
Μετά και από την κίνηση 3. Αγ4 Αγ5, ο λευκός έχει πολλές συνέχειες με τις βασικές να είναι 4. γ3 ή και 4. δ3. Η κίνηση 4. 0-0 (μικρό ροκέ) συνήθως οδηγεί με διαφορετική σειρά των κινήσεων, σε μια από τις άλλες βαριάντες ή επιτρέπει στα μαύρα να ισορροπήσουν γρηγορότερα το παιχνίδι.
                                      
Η Ιταλική Παρτίδα είναι σκακιστικό άνοιγμα της κατηγορίας ανοιχτών ανοιγμάτων με βασικές κινήσεις, τις (σε αλγεβρική σκακιστική γραφή):
1. ε4 ε5
2. Ιζ3 Ιγ6
3. Αγ4 Αγ5
Η παρτίδα αυτή είναι πολύ παλαιό σκακιστικό άνοιγμα με αναφορά της ακόμα και στα ιταλικά χειρόγραφα του 15ου αιώνα. Αργότερα, τον 18ο αιώνα γνώρισε μεγάλες δόξες όμως στη συνέχεια απώλεσε την προτίμηση των μεγάλων παικτών που δεν τη χρησιμοποιούσαν με την ίδια συχνότητα στις παρτίδες τους. Στη σημερινή εποχή εμφανίζεται σπανιότατα στα διάφορα τουρνουά.
Στην Ιταλική Παρτίδα ο λευκός με την κίνηση Αγ4 σκοπεύει σε ολότελα διαφορετικά οφέλη από εκείνα της Ισπανικής Παρτίδας. Ενώ στην Ισπανική Παρτίδα, με την κίνηση Αβ5 ο λευκός αρχίζει τη διαμάχη για την κατοχή και έλεγχο του κέντρου, στην Ιταλική Παρτίδα σκοπεύει άμεσα κατά του τετραγώνου ζ7, το οποίο τετράγωνο αποτελεί ένα από τα πιο ευάλωτα σημεία στην αμυντική διάταξη κάθε παίχτη καθώς ο μόνος που μπορεί να το υπερασπιστεί στην αρχή του παιχνιδιού είναι ο ίδιος ο βασιλιάς. Με την κίνηση Αγ4 ο λευκός ελέγχει επίσης και το τετράγωνο δ5 στο κέντρο της σκακιέρας, προσθέτοντας ένα όπλο στη φαρέτρα του στην κρίσιμη μάχη κάθε σκακιστή για την κατοχή του κέντρου.
Η αδυναμία της Ιταλικής Παρτίδας έγκειται στο γεγονός ότι η κίνηση Αγ4 ελέγχει μεν το τετράγωνο δ5, όχι όμως αποτελεσματικά. Ο μαύρος, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, με την κίνηση του την κατάλληλη στιγμή δ7-δ5, επιτυγχάνει τη διάσπαση του λευκού κέντρου (με ταυτόχρονη απειλή κατά του αξιωματικού στο γ4 και του πιονιού στο ε4).
Μετά και από την κίνηση 3. Αγ4 Αγ5, ο λευκός έχει πολλές συνέχειες με τις βασικές να είναι 4. γ3 ή και 4. δ3. Η κίνηση 4. 0-0 (μικρό ροκέ) συνήθως οδηγεί με διαφορετική σειρά των κινήσεων, σε μια από τις άλλες βαριάντες ή επιτρέπει στα μαύρα να ισορροπήσουν γρηγορότερα το παιχνίδι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: